Συνήθως τα προβλήματα στο διάβασμα και στη γραφή τα ανακαλύπτουμε στο δημοτικό σχολείο. Σε ελαφρές περιπτώσεις το παιδί μπορεί να καλύπτει το πρόβλημά του. Τότε το πρόβλημα το ανακαλύπτουμε όταν μαθαίνει μια ξένη γλώσσα. Σε βαριές περιπτώσεις το πρόβλημα φαίνεται από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.
Πολλά από τα συμπτώματα της δυσλεξίας μπορούν να γίνουν αντιληπτά και σε παιδιά χωρίς μαθησιακές δυσκολίες. Στα παιδιά χωρίς μαθησιακές δυσκολίες τα συμπτώματα σταδιακά εξαφανίζονται. Στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες δυστυχώς τα συμπτώματα δεν φεύγουν χωρίς ειδική υποστήριξη.
Κάθε παιδί έχει ένα διαφορετικό τρόπο στο μπέρδεμα των γραμμάτων. Το ένα παιδί μπερδεύει 4 γράμματα. Το άλλο παιδί μπερδεύει σχεδόν όλα τα γράμματα. Παραδείγματα από τα γράμματα, που μπερδεύουν συχνά, είναι:
Όταν το παιδί έχει μια καλή εικόνα στο μυαλό του, για το αντικείμενο στο οποίο αναφέρεται η λέξη (δηλαδή: βλέπει στην φαντασία του ένα ωραίο αυτοκίνητο), μπορεί να κολλήσει τα γράμματα της λέξης (α υ τ ο κ ι ν η τ ο ) σ' αυτή την εικόνα. Επομένως δεν ξεχνάει την ορθογραφία της συγκεκριμένης λέξης.
Η λέξη «και» δεν έχει μια συγκεκριμένη εικόνα. Το δυσλεκτικό παιδί δυσκολεύεται στην σωστή αναπαραγωγή της λέξεως, και συνήθως το γράφει «κε». Ό,τι ακούει γράφει: ακούγεται το κ και το ε, επομένως γράφει αυτομάτως το «κε» αντί το «και». Όταν του πείτε: «Έλεγξε τι έγραψες.», συνήθως βλέπει το λάθος που έκανε. Όταν του λέτε να ξαναγράψει την λέξη, την κάνει πάλι λάθος.
Ένα άλλο παράδειγμα έδωσε ένας καθηγητής των αγγλικών: «Το παιδί μπορούσε να γράψει σωστά τις δύσκολες λέξεις «resurrection» και «invisible», αλλά όχι τις απλές λέξεις «boy and girl». Σε αυτή την περίπτωση το παιδί μάλλον ασχολείται με ηλεκτρονικά παιχνίδια που χρησιμοποιούν τέτοιο λεξιλόγιο, και αφού το ενδιαφέρον του παιδιού εστιάζεται εκεί, μπορεί να αναπαράγει αυτές τις λέξεις σωστά.
Η δυσλεξία δεν είναι αρρώστια. Το δυσλεκτικό παιδί έχει ένα άλλο τρόπο εκμάθησης.
Ένα άλλο παράδειγμα έδωσε ένας καθηγητής των αγγλικών: «Το παιδί μπορούσε να γράψει σωστά τις δύσκολες λέξεις «resurrection» και «invisible», αλλά όχι τις απλές λέξεις «boy and girl». Σε αυτή την περίπτωση το παιδί μάλλον ασχολείται με ηλεκτρονικά παιχνίδια που χρησιμοποιούν τέτοιο λεξιλόγιο, και αφού το ενδιαφέρον του παιδιού εστιάζεται εκεί, μπορεί να αναπαράγει αυτές τις λέξεις σωστά.
Στο παιδί με δυσλεξία δουλεύει το δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου πιο πολύ. Και έτσι ο φανταστικός του κόσμος με εικόνες (σαν ταινία) δουλεύει τέλεια. Η λεκτική ανάπτυξη, όσο αφορά την ανάγνωση και τη γραφή, μένει πίσω. Προσοχή: Η ομιλία του δυσλεκτικού παιδιού μπορεί να είναι καλύτερη από εκείνη των άλλων παιδιών της ηλικίας του.
Στο παιδί με καλές αναγνωστικές και γραφικές ικανότητες το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου δουλεύει πιο πολύ. Και έτσι οι λεκτικές του ικανότητες, όσο αφορά την ανάγνωση και τη γραφή, είναι πιο αναπτυγμένες.
Το παιδί που του αρέσει η ανάγνωση και η γραφή βεβαίως εξασκείται πιο πολύ σε σχέση με το δυσλεκτικό παιδί που αποφεύγει το διάβασμα και δεν θέλει καθόλου να γράφει. Το δυσλεκτικό παιδί εξασκείται πιο πολύ στη γυμναστική, στο χορό, στη ζωγραφική και σε άλλες δημιουργικές δραστηριότητες.
Στα σχολεία η ύλη και ο τρόπος διδασκαλίας στηρίζονται στην λεκτική ανάπτυξη. Το παιδί που έχει δυσλεξία, έχει ένα διαφορετικό τρόπο εκμάθησης. Όταν προσεγγίζουμε το δυσλεκτικό παιδί με ένα διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας, τότε η απόδοση του θα είναι σε συνάρτηση με την ηλικία και την νοημοσύνη του.
Η ενημέρωση γύρω από την δυσλεξία είναι ελλιπής. Η προκατάληψη απέναντι στην δυσλεξία δεν αφήνει περιθώριο σε γονείς και καθηγητές να βλέπουν με θετικό μάτι το δυσλεκτικό παιδί.
Πολλά παιδιά με δυσλεξία νομίζουν πως είναι καθυστερημένα ή πάσχουν από μια σοβαρή αρρώστια του εγκεφάλου. Αυτή την εικόνα τους δίνουν μερικοί συμμαθητές, μερικοί καθηγητές και γονείς των συμμαθητών τους, που λένε να μην κάνουν παρέα με δυσλεκτικά παιδιά.
Λόγω της δυσλεξίας τους, ο Albert Einstein και ο Walt Disney με τον τρόπο τους, δημιούργησαν έναν φανταστικό κόσμο. Πρώτα στο μυαλό τους και μετά εξωτερίκευσαν τις ιδέες τους. Ο ένας με καινούριες θεωρίες, ο άλλος με κινούμενα σχέδια. Και οι δυο ήταν οι χειρότεροι μαθητές στο δημοτικό και στο γυμνάσιο. Ελάχιστα άτομα κατάλαβαν την αξία τους, όταν ήταν μαθητές.
Μετά από διάβασμα πολλών ωρών, η απογοήτευση των παιδιών και γονέων είναι μεγάλη, όταν αφαιρούνται βαθμοί για ορθογραφικά λάθη ή για την χρησιμοποίηση περιορισμένου λεξιλογίου.
Ένα βαριά δυσλεκτικό παιδί κατάφερε να γράψει μια έκθεση χρησιμοποιώντας 200 λέξεις αντί 300. Μπράβο του!!!
Τα περισσότερα δυσλεκτικά παιδιά κατορθώνουν να τελειώσουν το γυμνάσιο και δεν έχουν ακούσει ούτε μια φορά στο δημοτικό, ούτε μια φορά στο γυμνάσιο ένα μπράβο ή άριστα για την δουλειά τους!
Οι γονείς, μέσα στην απογοήτευση τους και το άγχος για το μέλλον του παιδιού τους, ξεχνάνε να επαινούν το παιδί για τα κατορθώματά του.
Τα περισσότερα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αισθάνονται «άχρηστα», γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των γονέων και των καθηγητών. Βγάλανε το συμπέρασμα πως οι συμμαθητές τους είναι πιο έξυπνοι από αυτά και πως οι ίδιοι δεν έχουν μέλλον. Έχει ήδη δημιουργηθεί υπαρξιακό πρόβλημα και κατάθλιψη σε μικρή ηλικία (από 10 ετών).
Τα περισσότερα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αισθάνονται «άχρηστα», γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των γονέων και των καθηγητών. Βγάλανε το συμπέρασμα πως οι συμμαθητές τους είναι πιο έξυπνοι από αυτά και πως οι ίδιοι δεν έχουν μέλλον. Έχει ήδη δημιουργηθεί υπαρξιακό πρόβλημα και κατάθλιψη σε μικρή ηλικία (από 10 ετών).
Πώς να ενθαρρύνουμε το παιδί, για την απόκτηση αυτοεκτίμησης:
«Κέρδισες το παιχνίδι, μπράβο !»
«Μπράβο στην προσπάθειά σου !»
«Τι ωραία που χορεύεις !»
«Τι ωραία ζωγραφιά που έκανες !»
«Είσαι άριστος στο ποδόσφαιρο !»
«Αριστεύει στο σκάκι !»
«Είσαι καλό παιδί !»
«Μπράβο, που με βοήθησες !»
«Σ'αγαπώ πολύ!»
Επικοινωνήστε μαζί μας να συζητήσουμε την ανάγκη σας από κοντά.